„Wśród pracujących kapłanów, zakonników i zakonnic znajdują się także Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Swój pochód z Dobrą Nowiną rozpoczęli od Baru poprzez Żmerynkę i Gniewań. Dotarli do stolicy Ukrainy Kijowa, a stamtąd do Czernichowa, Sławutycza, Obuchowa, Krzywego Rogu aż do Eupatorii na Krym. Nie poszli jako zaborcy, by pozbawić ludzi własności materialnej i duchowej. Przeciwnie, ukazują im wolność Dzieci Bożych, które Ojciec stworzył na obraz i podobieństwo Swoje, a Jego Syn odkupił wszystkich i każdego z osobna Swoją męką na drzewie krzyża. […]”

Tak pisał w swojej książce pt.: „Nieść Boga Ukrainie” śp. ojciec Walenty Zapłata OMI, Założyciel i wielce zasłużony Dyrektor Prokury Misyjnej w Poznaniu, gdy oblaci rozpoczęli kolejną swoją misję, tym razem za wschodnią granicą Polski, na Ukrainie, a było to w 1989 roku.

I trwają odważnie do dziś, na „posterunku” swoich misji, parafii, kościołów i kaplic wśród tych, którzy doświadczają na co dzień tragicznych skutków wojny. W ten sposób bardzo konkretnie wypełniają charyzmat św. Ojca Eugeniusza de Mazenoda, Założyciela naszego Zgromadzenia.

Nasza wspólnota parafialna „Przemienienia Pańskiego” i oblacka w Iławie, podobnie jak inne wspólnoty i Parafie w Polskiej Prowincji OMN, włącza się w to wielkie i szlachetne dzieło wsparcia narodu ukraińskiego w tym strasznym czasie wojny. Od pierwszych dni tej tragedii rozpoczęliśmy codzienny, wspólnotowy różaniec w naszej klasztornej kaplicy, powierzając współbraci oblatów, ich rodziny, bliskich, ich parafian, współpracowników oraz wszystkich poszkodowanych Maryi, Królowej Pokoju. Nasz Dom Zakonny przekazał także ofiarę pieniężną do Prokury Misyjnej w Poznaniu na pomoc Ukrainie. Duszpasterze naszej oblackiej parafii aktywnie sensybilizują parafian i ludzi dobrej woli oraz organizują pomoc materialną i finansową za pośrednictwem parafialnej grupy „Caritas”. I tak na przykład dary materialne,  w najbliższy czwartek tj. 10 marca, zostaną przewiezione do Zahutynia, czyli wspólnoty i parafii oblackiej, a następnie przekierowane na Ukrainę. Widać tutaj wielkie zaangażowanie i wrażliwość naszych parafian, za co wyrażamy im ogromną wdzięczność.

Ponadto nasz Dom Zakonny jest gotowy przyjąć uchodźców z Ukrainy: rodziny i bliskich naszych współbraci oblatów, ich parafian czy także innych potrzebujących. Zostało to zgłoszone do administracji Polskiej Prowincji w słowach: „nasz klasztor może przyjąć 25 osób w pokojach gościnnych na łóżkach i tapczanach oraz około 40 osób w salkach parafialnych w klasztorze  na ewentualnych materacach i śpiworach”.

Mamy nadzieję, że zostanie to wykorzystane w całościowej koordynacji rozdzielania zakwaterowania i pomocy potrzebującym.

Niech będzie to gest solidarności i braterstwa z naszymi braćmi i siostrami w tej strasznej tragedii.

Niech Słowo Boże z księgi Powtórzonego Prawa z dzisiejszej, pierwszej Niedzieli Wielkiego Postu będzie dla nas wszystkich, a szczególnie dla Narodu Ukraińskiego słowami nadziei i otuchy: „Pan usłyszał nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie”.