Czym są misje dla Oblatów?
Stoją one tak naprawdę u początku istnienia Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, kiedy to św. Eugeniusz de Mazenod, widząc spustoszenia, jakie poczyniła w sercach ludzkich rewolucja francuska, dostrzegł konieczność odnowienia wiary gasnącej w sercach tak wielu ludzi jemu współczesnych. Pierwsze misje święte, prowadzone przez kapłanów zgromadzonych wokół św. Eugeniusza, miały miejsce w Prowansji, m.in. w Aix-en-Provance i Marsylii oraz w okolicach. Charakteryzował je prosty styl przepowiadania, a w związku z tym, że wielu ubogich mieszkańców tego rejonu nie znało języka francuskiego, często głoszone były w języku prowansalskim.
Kiedy św. Eugeniusz de Mazenod pragnął zatwierdzić Zgromadzenie w Rzymie u papieża w 1826 roku, to jako podstawową jego misję i główny cel Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej podał prowadzenie misji parafialnych (Prośba do papieża Leona XII z 8.12.1825). W 1826 roku św. Eugeniusz pisał „Głosić, tak jak Apostoł, Jezusa Chrystusa i to Jezusa Ukrzyżowanego … nie w wyniosłości mowy, ale w okazywaniu Ducha, to znaczy, pokazując, że rozważyliśmy w swoim sercu słowa, które wygłaszamy i że zaczęliśmy od praktykowania, zanim przystąpiliśmy do nauczania”.
Znajduje to do dziś wyraz w Konstytucjach i Regułach, a zwłaszcza w słowach „Głoszenie misji i misje zagraniczne tradycyjnie zajmują pierwsze miejsce w naszym apostolstwie” (R 2). Ta sama myśl znalazła się u podstaw głoszenia misji świętych, kiedy Polscy Oblaci przybyli na tereny II Rzeczpospolitej, docierając poprzez Kanadę i Niemcy, aby dać podwaliny pod Polską Prowincję. Czerpiąc z dziedzictwa wypracowanego w ramach misji parafialnych przez św. Eugeniusza i duchowych jego synów, zaczęli bardzo dynamicznie w dwudziestoleciu międzywojennym głosić misje święte, co poświadczają kroniki wielu naszych domów.
Misja Parafialna jest okazją spotkania z Miłością i Miłosierdziem, jakie Bóg ofiaruje człowiekowi wraz z radością, jaka wypływa z tych Bożych darów. Wielokrotnie na ich wartość wskazywali ostatni papieże, a w Bulli ogłaszającej Rok Miłosierdzia uczynił to papież Franciszek, wskazując na ten czas jako na szczególny i niezastąpiony środek okresowej i intensywnej odnowy życia chrześcijańskiego.Misje Parafialne prowadzone przez różne zgromadzenia zakonne mają również swoją specyfikę.
W wypadku Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej jest to skoncentrowanie się wokół Dekalogu – Przykazań Bożych, które stanowią podstawę do dobrego przygotowania się do misyjnej spowiedzi oraz krzyża Jezusa Chrystusa, by na wzór św. Eugeniusza u Jego stóp doświadczyć mocy Bożej Miłości, gdzie trwać należy z Maryją Niepokalaną.
Ze względu na ich aspekt kerygmatyczny i ewangelizacyjny, wypracowany m.in. przez o. Maxa Kassiepego OMI – wybitnego kaznodzieję i misjonarza ludowego oraz prosty styl przepowiadania, misje te stanowią okazję do doświadczenia Boga i zgodnie ze słowami św. Eugeniusza uczynienia wszystkiego, by ludzie żyli jak istoty rozumne, później jak chrześcijanie i by wreszcie stali się świętymi. Misje to także okazja do budzenia powołań do służby Boże we wspólnocie parafialnej.
Misjonarze prowadzący misje, w naszym Zgromadzeniu nazywani, misjonarzami ludowymi, nieustannie doskonalą swój warsztat kaznodziejski i retoryczny, dzięki sesjom formacyjnym, jakie raz w roku odbywają w Krakowie lub w Obrze, gdzie zaprasza się specjalistów z różnych dziedzin przepowiadania, komunikacji interpersonalnych, językoznawców, znanych głosicieli słowa i teologów.