Internowani

O wsparciu udzielanym ofiarom stanu wojennego nie tylko wspominają oblacie kroniki, ale także dokumenty wytworzone przez Urzędy ds. Wyznań oraz poszczególne jednostki Służby Bezpieczeństwa (SB). Poprzez swoje zaangażowanie po stronie pokrzywdzonych, iławscy oblaci byli inwigilowani przez SB: podsłuchiwano, nagrywano kazania, przeglądano korespondencję a „resortowi” mieszkańcy niektórych z okolicznych bloków – jak wskazują dokumenty znajdujące się w IPN – bacznie śledzili każdy krok oblatów, by donieść swoim komunistycznym, partyjnym i esbeckim mocodawcom.

Polscy oblaci wspierali m.in. internowanych opozycjonistów, jak to miało miejsce poprzez posługę duszpasterską, jaką nieśli oblaci w więzieniu w Iławie, gdzie m.in. internowani było ok. 400. opozycjonistów o często  znanych dziś powszechnie nazwiskach (m.in. Bronisław Geremek, Antoni Macierewicz, Jerzy Szmit, Władysław Kałudziński czy Wojciech Ciesielski). Fakt ten upamiętnia tablica pamiątkowa w naszym kościele, jak i identyczna na murze iławskiego więzienia (zdjęcie obok).

Pierwszym oblackim oficjalnym kapelanem, od 01.07.1982 roku, stał się o. Antoni Halmann OMI, powołany już na tę funkcję 22.05.1982 roku. Jednak wcześniej, 13.01.1982 roku, ówczesny superior domu w Iławie o. Czesław Stachurski OMI, poprzez zabiegi ks. proboszcza Lucjana Gellerta z „białego kościoła” – dotychczasowego nieformalnego kapelan internowanych, na mocy niekonsultowanej z prowincjałem nominacji, stał się za sprawą Biskupa Warmińskiego kapelanem więzienia i duszpasterzem internowanych. Pełnił tę posługę także przez pozostałych domowników iławskiego klasztoru, gdyż w więzieniu odprawiano Eucharystie rotacyjnie. Biskup Warmiński, ks. bp Jan Obłąk, osobiście odwiedził internowanych, przybywając do Iławy pierwszy raz już 10.01.1982 roku.

Miejsce spotkań opozycji

Jak podają oblackie kroniki dom i pomieszczenia duszpasterskie klasztoru w Iławie w latach osiemdziesiątych dawały schronienie tzw. opozycji, gdyż odbywały się tam m.in. spotkania grup związkowych, a zwłaszcza NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych. Tu czynnie angażowali się m.in. ówcześni superiorowie i proboszczowie o. Czesław Stachurski OMI i o. Tadeusz Hajduk OMI.

Po bestialskim zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki, 19.10.1984 roku, w „czerwonym kościele” odbyła się Msza święta za zamordowanego Męczennika z odczytaniem kazania pogrzebowego wygłoszonego przez Prymasa Polski oraz zapaleniem zniczy pod krzyżem misyjnym. Do dziś ta tradycja jest pielęgnowana przez Msze święte już ku czci bł. ks. Jerzego Popiełuszki 19.10. każdego roku.

Fragmenty szerszego opracowania: https://oblaci.pl/2018/12/13/oblaci-wobec-ofiar-stanu-wojennego/

Więcej na temat internowanych w Iławie (13.12.1981-28.06.1982): http://wielka-solidarnosc.pl/?p=2391