Druga młodość „czerwonego kościoła”

– Kościół pw. Przemienienia Pańskiego, zwany przez naszych mieszkańców czerwonym kościołem, jest najważniejszym zabytkiem Iławy – mówi o. Robert Wawrzeniecki OMI, przełożony iławskiego zgromadzenia oblatów. – Dlatego też nasze zgromadzenie podjęło się jego remontu.

Jak wyjaśnia, na razie domykane są plany remontu w taki sposób, aby dało się sfinansować go z funduszy Unii Europejskiej. – Bruksela wymaga od nas, byśmy spełnili 11 kryteriów. Na remont musimy uzyskać pozwolenia – tłumaczy o. Robert.

Ojcowie planują, że po remoncie powstanie m.in. sala ekspozycyjna w kościelnej wieży, a w dawnym budynku gospodarczym oraz pastorówce – sale prezentacji multimedialnych.

– W oczach urzędników UE mile widziane są np. odlewy danego zabytku dostępne dla osób niewidzących czy ekspozycje z ekranami dotykowymi, na których można doczytać więcej informacji o danym obiekcie. To wszystko również znajduje się w naszych planach – mówi przełożony wspólnoty.

Iławscy kapłani są pełni nadziei, iż projekt spełni wymagania prawa polskiego i wspólnotowego. Na terenie kościoła i przyległych do niego budynków rozpoczęły się pierwsze prace pomiarowe. Wykonuje je dr Wojciech Wółkowski z Zakładu Architektury Polskiej Politechniki Warszawskiej wraz z grupą studentów.

– Już od 1920 roku nasza uczelnia co roku w ramach praktyk prowadzi pomiary obiektów zabytkowych – mówi dr Wółkowski. – Zazwyczaj staramy się, aby były to zabytki, które tych pomiarów nie mają lub są one bardzo nieaktualne. Iławski kościół ma bardzo pobieżne pomiary z lat 60. ubiegłego wieku. Wcześniejsze pochodzą aż z 1899 roku i też nie są zbyt dokładne – wyjaśnia.

– To co my tutaj robimy można śmiało nazwać „backupem” polskiej architektury. Nasze pomiary są bardzo przydatne – tłumaczy – dr Wółkowski. Przypomina, że to dzięki właśnie takim pracom udało się odbudować Stare Miasto w Warszawie.

– Zawsze też staramy się, by był to zabytek „potrzebujący”, żeby nasza praca przydała się nauce i ludzkości. Mamy nadzieję, że nasze pomiary zostaną wykorzystane przy pracach konserwatorskich, które już niebawem ruszą w Iławie – mówi naukowiec

– Wielu osobom może się wydawać, że spędzenie wakacji na bieganiu z miarką po starych kościołach to coś nudnego. Ale nie dla mnie – mówi Maja Wrzeszcz, studentka architektury, która pracuje w iławskim kościele wraz z kolegami z uczelni. – Poza tym ktoś musiał wreszcie poprawnie zmierzyć ten zabytek. Praca wykonana przez niemieckiego architekta ponad 100 lat temu charakteryzuje się co najwyżej średnią dokładnością. Dlatego cieszę się, że będę w tej grupie, która wreszcie zrobi to jak należy – dodaje.

– Jeśli nasze plany ostatecznie zostaną zaakceptowane, wówczas nie chcielibyśmy, aby nasz kościół stał się zwykłym muzeum. Chcemy nadać mu drugą młodość. Pragniemy, by to wszystko, co powstanie wokół niego żyło i wpływało na społeczność naszego miasta oraz na przybywających do niego turystów – mówi. o. Wawrzeniecki.